WOI: slag aan de ijzer. Ha de overbekende bordjes van het routenetwerk duiken weer op. Wanneer je terug asfalt onder de wielen krijgt passeer je het . Er is cafetaria, een leuke stopplaats vooral met kinderen. Dan bij het Praetbos.. Duits gebouw. Het gaat hier om een . Dan een paar pedaaltrappen verder..
Duitse Militaire begraafplaats van Vladslo. Peter Kollwitz begraven. Het opschrift voor het kunstwerk vermeldt. Peter K. En de herfstkleuren, de afgevallen blaren van de bomen maakt de indruk des te sterker.
Dan ontdek je op ’t internet dat er wel meer bestaan. In Eigenbrakel is er een van de Slag bij Waterloo. In Den Haag zijn er zelfs twee: het panorama Mesdag is een. De IJzer is onze laatste hoop. Een ervan vindt eind oktober 2014 plaats en herdenkt de Slag aan de IJzer en de eerste Slag bij Ieper. De verdediging door het Belgische Leger van de IJzer in oktober 1914 werd bekend als de Slag aan de IJzer (ook: Slag om. Vind je wachtwoord terug.
Watch De slag bij de Ijzer official movie trailer in HD. Detailed report covering the subject of the battlefields near the Yser River in West-Flanders.
Ja ik weet het wel, wie hier ligt is de oorlog begonnen maar uiteindelijk zijn het ook maar gewone soldaten. De twee Nederlanders zijn er ook weer. De ene met camera, de ander kijkt rustig rond. Kaarsrechte weg, met bomen aan weerszijden. Vladslo is waar de tocht nu naar toe gaat. Bij het binnenkomen van het dorp kasseien. Ik verkies het voetpad..
Vlaanderen volgebouwd? Laat het maar zoals het nu is. Maar de asfaltweg houdt abrupt op en nu fiets je gewoon door de weide op een onverhard pad. Knooppuntennetwerk volgt dit trac. Dan is het meer een aarden dijk langs de Handzamevaart. Een brug over de vaart, daarna nogal steil naar beneden, ik stap af.
Geen cyclocross gedoe voor mij. Het zicht op Esen is gewoon schitterend. En nu wat klimwerk, je bevind je in de Kruisstraat. Wanneer je op het hoogste punt bent, schitterend panorama!
De IJzertoren, het volgende reisdoel wacht je al op. Kriskras naar Diksmuide. Op het gezellige marktplein zijn ook een paar monumenten te bekijken. Helaas het mocht niet zijn. Ook ere aan de Franse Marinefuseliers die ook hun aandeel hadden in de verdediging van Diksmuide. Goed voor ogen houden dat bij het einde van de oorlog er geen twee stenen meer op elkaar stonden in Diksmuide..
De muurankers van het stadhuis vermelden het jaar 1. Leuke terrasjes in overvloed. Omwille van het mooie weer stap ik een bakkerij binnen in de IJzerlaan. Want bij de IJzertoren is een prima rustplaats en daar zal ik mijn lekkernijen binnenspelen. Aan je linkerzijde passeer je de . Maar deze is mijn doel niet. In een rechterbocht, een eindje van de weg af staat de zgn .
Om hun gesneuvelde zoon de . Maar deze kapel is rijkelijk verwaarloosd.
Middenin het struikgewas, de glas in loodraampjes zijn bijna allemaal stuk. Traliewerk is in de plaats gekomen. De toegangsdeur met bordje . Het rijsttaartje daarnet gekocht smaakt als nooit tevoren. Nu richting Dodengang. Een must bij een tocht als deze.
De Dodengang wordt uitgebaat door het leger. Vriendelijke ontvangst. De bezoeker krijgt een mooie leerrijke brochure over het hoe en waarom van de Dodengang. Enkele jaren geleden is een hypermodern bezoekerscentrum geopend. Boven wat info ivm de Dodengang.
Achter glazen kasten zijn wapens uniformen ed. De grote ramen bieden de bezoeker een mooi uitzicht op de Dodengang en omgeving.
Het is 1. 6u. 20 en nog geopend tot 1. Een trap brengt je naar beneden en je kunt aan eigenlijke bezoek beginnen. Wat een werk moet dat destijds zijn geweest!
Steeds op je hoede voor sluipschutters, de Duits zat hier immers aan de overkant. Zo vredevol als het nu is, zo doodsgevaarlijk was het toen. Helemaal op het einde van de loopgraaf ontmoet ik een Nederlands echtpaar met een jongetje van een jaar of vier. De man denkt dat de IJzer overstroomd gebied is.
Tijd voor mij om met die mensen even terug in de tijd te gaan. Ze willen ook weten waar nog interessante sites zijn om te bezoeken. Ik leg het allemaal uit. Blijkt dat ze verblijven in Center Parks te Oostduinkerke. Hun vakantie kan niet meer stuk, ze zijn uiterst tevreden hier in de Westhoek.
Op de parking nog slechts mijn fiets en de wagen van de Nederlanders. Er zit niets anders op dan door het prikkeldraad te kruipen. Ik heb de lenigheid van een bezemsteel, maar het lukt!
Maar op het einde van de Dodengang staat een Demarcatiepaal. Er zit een duif van boven op! Spoorstaven steken in de muren als versteviging. Hier geen chic bezoekerscentrum, de struiken groeien er dwars door. Het gaat hier om een Duitse bunker, restauratie niet nodig zekers?
Maar let eens op hoe dicht de twee kampen hier op elkaar zaten. De IJzerdijk was wel doorstoken, dus geen doorkomen aan. Te midden van het overstroomde gebied was dit toen een eilandje.
Bereikbaar via passerellen (loopbruggen). En enkel bij nacht want de Duits zat hier niet zover van. Je bevindt je nu in het overstroomde gebied.
Hier en daar waren eilandjes, daar had men uitkijkposten ingericht. Een stemmige plaats hier.
Je kan het restant van de kerktoren van Oud- Stuivekenskerke opklimmen. Hier worden eveneens herdenkingsplechtigheden gehouden.
Meer uitleg over deze plaats vind je op een infopaneel net voor de kapel. De Demarcatiepaal die zich hier bevindt is uniek. Het is de enige waar de tekst tijdens WOII niet is afgekapt! Pervijze is waar het nu naar toe gaat. Daar is immers de tentoonstelling . Puik werk van het Herdenkingcomit. Wat zich hier in de streek tijdens WOI heeft afgespeeld, daar verneem je van naadje tot draadje alles van.
Van deze voormalige spoorweg werden in 1. In 1. 99. 0 nam de Provincie de . Besef goed dat aan je rechterkant, zover als het oog reikt alles overstroomd was! De spoorwegberm was toen in zekere zin de oostgrens van ons land. Links in de berm zijn nog talloze schuilplaatsen bewaard gebleven. Evenals een bunker, het gepleisterde kruis doet vermoeden dat hier destijds een verzorgings of verbandpost was gevestigd? Er zijn een paar archeologische sites te bewonderen.
Tekst en uitleg ter plaatse op infopaneel (zo hoef ik het niet te doen!). Enfin wat ervan overblijft.
Hier was een uitkijkpost gevestigd. Nu naar links naar het dorp. Bij de ingang van de kerk vindt u een gedenkplaat ter nagedachtenis van de Fransen die strijd hebben geleverd om Ramskapelle te heroveren op de Duits. Zo rustig nu, zo fel waren de gevechten hier. Het was een dubbeltje op zijn kant.
Maar de restanten van ons leger, geholpen door de Fransen zijn er toch in geslaagd om den Duits terug te dringen. Niet echt bekeken, maar volgens mij de meest westelijke? Rechtsomkeer en terug bij De Lanterfanter moet je oversteken en de straat links nemen, dus niet meer langs de kerk! Je passeert een stemmig Belgisch soldatenkerkhof. Van de 6. 23 graven zijn er 4. Nieuwpoort ligt nu voor je.
De tocht zit er bijna op. Vanwege de gunstige wind nogal vlot gegaan zelfs. Ook hier te Nieuwpoort is nog wat te zien. Wat dacht je van de zgn. In de oorlog een prima uitkijkpost. Nieuwpoort is immers heksenstad.
En ja je eindigt bij het Monument waar je deze tocht begon. Een tocht waar veel is te zien en te bezoeken. Die ook veel indruk heeft gemaakt.
Maar hoe het er werkelijk is aan toe gegaan, daar hebben we het raden naar. Weetjes: Afstand: 5. Gebruikte kaart: Knooppuntennetwerk: Westhoek Noord. Nieuwpoort kan ook druk zijn.